Όλα σχετικά με την ψωρίαση - πώς να θεραπεύσετε, αιτίες και συμπτώματα, τύποι

Για περισσότερα από δύο χιλιάδες χρόνια, η ανθρωπότητα προσπαθεί να λύσει όλα τα αινίγματα αυτής της σοβαρής δερματοπάθειας, αλλά εξακολουθεί να παραμένει άγνωστη. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, αυτή η ασθένεια επηρεάζει από 4 έως 7% του πληθυσμού, οι γυναίκες και οι άνδρες είναι εξίσου ευαίσθητοι σε αυτήν. Τα πρώτα σημάδια της ψωρίασης εμφανίζονται συνήθως κατά την εφηβεία και συνοδεύουν ένα άτομο για το υπόλοιπο της ζωής του, στη συνέχεια υποχωρεί και εξαφανίζεται εντελώς, και εντείνει.

Μπορεί να θεραπευτεί η ψωρίαση;Η σύγχρονη ιατρική έχει επιτύχει πολλά στη θεραπεία αυτής της χρόνιας δερμάτωσης και είναι σε θέση να προσφέρει στον ασθενή ένα αξιοπρεπές επίπεδο ποιότητας ζωής.

Αιτίες της ψωρίασης

Η ψωρίαση είναι μια χρόνια φλεγμονώδης διαδικασία του δέρματος, την οποία η σύγχρονη ιατρική αναφέρεται ως αυτοάνοση (σχετίζεται με αλλεργία στους ίδιους τους ιστούς). Υπάρχουν πολλές αιτίες ψωρίασης και παράγοντες που προδιαθέτουν στην ανάπτυξη αυτής της δερματοπάθειας, σε σχέση με τις οποίες έχουν προταθεί διάφορες θεωρίες για την προέλευσή της.

Αυτόματο ανοσοποιητικό

Αυτή είναι η κύρια θεωρία, καθώς είναι καλά αποδεδειγμένο ότι το ανοσοποιητικό σύστημα ανταποκρίνεται ενεργά σε ορισμένους τύπους έκθεσης στο δέρμα. Το δέρμα των ανθρώπων που πάσχουν από ψωρίαση είναι πολύ ευαίσθητο σε μηχανικές, φυσικές και χημικές επιδράσεις. Όχι μόνο τα επιθηλιακά κύτταρα αντιδρούν σε τέτοιες επιδράσεις, αλλά και σε ολόκληρο το ανοσοποιητικό σύστημα.

Η κυτταρική ανοσία είναι μειωμένη: η αναλογία μεταξύ των επιμέρους υποτύπων των λεμφοκυττάρων που είναι υπεύθυνα για το σχηματισμό μιας φυσιολογικής ανοσοαπόκρισης. Έτσι, στην ψωρίαση, αυξάνεται ο αριθμός των Τ-λεμφοκυττάρων των βοηθών - βοηθοί που ρυθμίζουν την ανοσία, ενώ ο αριθμός των Τ-λεμφοκυττάρων των καταστολέων, καταστέλλει μια υπερβολικά ισχυρή ανοσοαπόκριση, μειώνεται. Τα λεμφοκύτταρα και ορισμένα άλλα κύτταρα παράγουν κυτοκίνες - δραστικές ουσίες που διεγείρουν την ανοσοαπόκριση. Η χυμική ανοσία υποφέρει επίσης, αναπτύσσεται μια ανισορροπία αντισωμάτων (ανοσοσφαιρίνες) στον ορό του αίματος, εμφανίζονται αντισώματα στους ιστούς του σώματος του ασθενούς.

Η φλεγμονή ξεκινά στο πλαίσιο της ενεργοποίησης των Τ-λεμφοκυττάρων, αλλά γιατί δεν έχουν τεκμηριωθεί. Στη διαδικασία της έρευνας είναι επίσης το ερώτημα πώς να καταστείλει την αυτοάνοση απόκριση χωρίς να βλάψει τον ασθενή.

Ανταλλαγή

Μια ανισορροπία στο μεταβολισμό έχει σημαντική επίδραση στο δέρμα και την ανοσία. Σε ασθενείς με ψωρίαση, υπάρχει επιτάχυνση του μεταβολισμού, η εμφάνιση μεγάλης ποσότητας τοξικών ελευθέρων ριζών και άλλων τοξινών που υποστηρίζουν τη φλεγμονώδη απόκριση. Ο μεταβολισμός διαταράσσεται:

• πρωτεϊνούχος- το γονίδιο της προδιάθεσης CDSN διεγείρει τη σύνθεση της πρωτεΐνης corneodesmosin, η οποία ευαισθητοποιεί (αλλεργιογόνο) το σώμα, η περιεκτικότητα των πρωτεϊνών αλβουμίνης στο αίμα μειώνεται και η περιεκτικότητα των σφαιρινών αυξάνεται. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται δυσπρωτεϊναιμία και ενισχύει περαιτέρω την ευαισθητοποίηση.
• λιπαρός- η περιεκτικότητα των λιπιδίων και της χοληστερόλης στο αίμα αυξάνεται. η χρήση κυρίως φυτικών τροφών και μια γενική μείωση της περιεκτικότητας σε θερμίδες της καθημερινής διατροφής μπορεί να μειώσει τη δραστηριότητα της ψωριασικής φλεγμονής.
• υδατάνθρακας- σχεδόν πάντα παραβιάζεται.
• ανταλλαγή βιταμινών και μετάλλων- η περιεκτικότητα σε βιταμίνη C στο δέρμα αυξάνεται, η περιεκτικότητα σε βιταμίνες C, A, B6, B12, σίδηρος, χαλκός και ψευδάργυρος στο αίμα μειώνεται.

Μολυσματικός

Αυτή η θεωρία ήταν σχετική στις αρχές και στα μέσα του περασμένου αιώνα. Ορισμένα βακτήρια (στρεπτόκοκκοι), μύκητες και ιοί θεωρήθηκαν οι αιτιολογικοί παράγοντες της ψωρίασης. Αυτές οι θεωρίες δεν έχουν επιβεβαιωθεί. Ωστόσο, οι δερματολόγοι σημειώνουν ότι οποιαδήποτε οξεία μολυσματική διαδικασία ή η παρουσία μόνιμης εστίασης της λοίμωξης μπορεί να προκαλέσει υποτροπές. Η ιογενής θεωρία κατέχει μια ξεχωριστή θέση. Πρόσφατες μελέτες αποκάλυψαν την επίδραση των ρετροϊών (ιοί που περιέχουν RNA - HIV κ. λπ. ) στη γενετική συσκευή με το σχηματισμό γονιδίων για ψωριασική προδιάθεση.

Γενετική

Η προδιάθεση για αυτοάνοσες αντιδράσεις είναι κληρονομική. Εάν τα αγαπημένα του άτομα πάσχουν από ψωρίαση, τότε η πιθανότητα εμφάνισης αυτής της ασθένειας αυξάνεται πολλές φορές. Υπάρχουν γονίδια ευαισθησίας στην ψωρίαση (τοπικά σύμπλοκα PSORS1 - PSORS9, το PSORS1 είναι ιδιαίτερα ενεργό, περιέχει τα γονίδια HLA-C, HLA-Cw6, CCHCR1 και CDSN, τα οποία είναι υπεύθυνα για την ανάπτυξη της νόσου). Τα γονίδια επηρεάζουν το μεταβολισμό, την ανοσία και την ανάπτυξη αυτοάνοσων διεργασιών. Αλλά η παρουσία τέτοιων γονιδίων δεν εγγυάται καθόλου την ανάπτυξη της νόσου. Η επίδραση των προκλητικών παραγόντων έχει μεγάλη σημασία.

Νευρογενής

Το παρατεταμένο στρες, το υψηλό νευροψυχικό στρες, οι διαταραχές του αυτόνομου νευρικού συστήματος (ενδοφλέβια τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων και των εσωτερικών οργάνων) μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη της ψωρίασης, προκαλώντας ανισορροπία στο ενδοκρινικό σύστημα, διαταραχές των μεταβολικών και ανοσολογικών διεργασιών.

Ενδοκρινικό

Οι ενδοκρινικές διαταραχές στην ψωρίαση είναι συχνές και διαδραματίζουν κυρίως το ρόλο ενός προκλητικού παράγοντα. Δεν έχει αποδειχθεί σαφής σύνδεση μεταξύ των δύο. Οι δερματολόγοι σημειώνουν ότι οι ασθενείς συχνά έχουν δυσλειτουργίες του θυρεοειδούς αδένα, των επινεφριδίων και της υπόφυσης. Υπάρχουν εμμηνορροϊκές ανωμαλίες στις γυναίκες και σεξουαλική λειτουργία στους άνδρες.

Συμπτώματα ψωρίασης

Τα κύρια συμπτώματα της ψωρίασης είναι δερματικά εξανθήματα. Υπάρχουν όμως και άλλα σημάδια. Οι πρώτες εκδηλώσεις εμφανίζονται συνήθως στην εφηβεία ή την παιδική ηλικία στο πλαίσιο των ορμονικών διαταραχών, της βλαστικής-αγγειακής δυστονίας και του παρατεταμένου στρες.

Η ασθένεια ξεκινά με αίσθημα συνεχούς κόπωσης, διαταραχή της διάθεσης. Χαρακτηρίζεται από μικρούς, ρόδινους σχηματισμούς (βλατίδες) που υψώνονται πάνω από την επιφάνεια, σε σκόνη από πάνω με λευκή απολέπιση. Περιβάλλεται από ένα φωτεινότερο, πανύψηλο χείλος.

Στοιχεία του εξανθήματος αναπτύσσονται και συνδυάζονται σε μεγάλες πλάκες με περίεργα σχήματα. Η βάση του θηλώματος είναι ένα φλεγμονώδες διήθημα. Από τη φύση του εξανθήματος, η ψωρίαση χωρίζεται σε:

• σημείο- στοιχεία διαμέτρου έως 1 mm ·
• δάκρυ- βλατίδες-σταγονίδια έως 2 mm ·
• σε σχήμα νομίσματος- στρογγυλά θηλώματα-κέρματα σε μέγεθος έως 5 mm.

Χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά του εξανθήματος:

• λεκέ στεαρίνης- εάν ξύσετε, την επιφάνεια των βλαστών ·
• τελική ταινία- Καθαρίζοντας σχολαστικά την επιφάνεια των θηλών από τις κλίμακες, θα δούμε μια διαφανή μεμβράνη
• δροσιά αίματος (φαινόμενο του Άουσπιτς)- αφού ξύσαμε την ταινία και παραβιάζοντας την ακεραιότητά της, θα δούμε μικρά αιματηρά σταγονίδια να προεξέχουν στην επιφάνεια.

Στάδια της ψωρίασης

Υπάρχουν τρία στάδια της νόσου:

1. προοδευτικός- εμφανίζονται τα πρώτα στοιχεία του εξανθήματος, ο αριθμός τους αυξάνεται, καταγράφονται όλες οι νέες περιοχές. εξανθήματα εμφανίζονται επίσης κατά το ξύσιμο του φαγούρα στο δέρμα ή την έκθεση σε μερικούς εξωτερικούς ερεθιστικούς παράγοντες (φαινόμενο Kebner). Στο αρχικό στάδιο της ψωρίασης, οι βλατίδες αρχίζουν να συγχωνεύονται σε μεγάλες πλάκες.
2. ακίνητος- δεν υπάρχουν νέα στοιχεία και αυτά που εμφανίστηκαν νωρίτερα δεν υποχωρούν.
3. οπισθοδρομικός- το εξάνθημα γίνεται χλωμό, η βάση του γίνεται λιγότερο πυκνή. το εξάνθημα σταδιακά υποχωρεί, η διαδικασία ξεκινά συχνά από το κεντρικό τμήμα, έτσι ώστε οι πλάκες να έχουν τη μορφή δακτυλίων. εάν οι πλάκες στην ψωρίαση διαλύονται από την περιφέρεια στο κέντρο, τότε απλώς μειώνονται σταδιακά σε μέγεθος και σχηματίζεται ένας λευκός δακτύλιος γύρω τους - το ψευδοτροφικό χείλος του Voronov. όπου υπήρχε ένα εξάνθημα, παραμένουν λευκές, χρωματισμένες περιοχές - ψωριασικά λευκοδερμικά.

Περιστασιακά, οι βλατίδες εμφανίζονται ταυτόχρονα στο δέρμα και στα τρία στάδια ανάπτυξης. Υπάρχουν επίσης καλοκαιρινές και χειμερινές φόρμες με επικράτηση των παροξύνσεων το καλοκαίρι ή το χειμώνα.

Είναι η ψωρίαση μεταδοτική;

Πολλές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι αυτή δεν είναι μεταδοτική ασθένεια. Εάν τα μολυσματικά παθογόνα συμμετέχουν στην ανάπτυξή του, τότε μόνο μέσω γενικής επίδρασης στον μεταβολισμό, την ανοσία και τη γενετική συσκευή.

Οι ασθενείς ρωτούν συχνά:

• Πώς εξαπλώνεται η ψωρίαση;

  Η ψωρίαση δεν μεταδίδεται από άτομο σε άτομο.

• Είναι κληρονομική η ψωρίαση;

  Η απάντηση είναι και πάλι αρνητική, αλλά υπάρχει μια κληρονομική προδιάθεση με τη μορφή μεταβολικών χαρακτηριστικών και της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος, η οποία μεταδίδεται σε στενούς συγγενείς.

Τύποι ψωρίασης

Η φύση του εξανθήματος, η θέση τους, η βλάβη σε άλλα όργανα και συστήματα σε αυτήν τη χρόνια δερματίτιδα μπορεί να είναι διαφορετική. Σύμφωνα με αυτά τα σημεία, διακρίνονται διάφοροι τύποι ασθενειών.

Απλό (χυδαίο, πλάκα)

Η πιο κοινή. Τα συμπτώματά του είναι θηλάκια με χαρακτηριστικό έντονο ροζ χρώμα, καλυμμένα με λευκές κλίμακες. Κατάντη, η ψωρίαση πλάκας χωρίζεται στις ακόλουθες μορφές:

• Ανετα- εάν η βλάβη καλύπτει όχι περισσότερο από 3% του δέρματος, Στην προοδευτική φάση, οι βλατίδες αυξάνονται, αλλά στη συνέχεια υποβάλλονται γρήγορα σε αντίστροφη ανάπτυξη.
• μέτριος- το εξάνθημα διαρκεί από 3 έως 10% ·οι βλατίδες είναι μεγάλες, συγχωνεύονται σε πλάκες.
• βαρύς- η ήττα καταλαμβάνει περισσότερο από 10% ·τα εξανθήματα είναι πολυάριθμα, συγχωνεύονται, σχηματίζοντας μια μεγάλη ποικιλία σχημάτων.

Η ογκώδης ψωρίαση προχωρά με τη μορφή υποτροπών, εναλλάσσοντας με ύφεση, αλλά υπάρχει επίσης μια συνεχής πορεία

Ψωρίαση αγκώνα

Αυτή είναι μια από τις εκδηλώσεις μιας ήπιας μορφής φλεγμονής πλάκας. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ψωρίασης στους αγκώνες είναι η συνεχής παρουσία μίας ή περισσότερων πλακών "καθήκοντος" στην εκτατική πλευρά των αρθρώσεων του αγκώνα. Εάν αυτά τα στοιχεία τραυματιστούν, αρχίζει μια επιδείνωση.

Ψωρίαση του εντέρου

Στην ανάπτυξη της ψωρίασης του εντέρου, οι βακτηριακές (συχνότερα στρεπτοκοκκικές) και οι ιογενείς λοιμώξεις έχουν μεγάλη σημασία. Εμφανίζεται στην παιδική ηλικία. Η φλεγμονή ξεκινά μετά από μια μόλυνση. Οι στρεπτόκοκκοι εκκρίνουν τοξίνες (αντιγόνα - ουσίες ξένες προς το ανθρώπινο σώμα) που συνδέονται με πρωτεΐνες ιστών. Τα αντισώματα παράγονται σε αυτά και αναπτύσσεται αυτοάνοση φλεγμονή.

Η αρχή είναι οξεία. Στο δέρμα των άκρων (λιγότερο συχνά το σώμα και το πρόσωπο), εμφανίζονται μικρές κόκκινες βλατίδες-δάκρυα με μια λεπίδα επιφάνεια. Με τραυματισμούς στην περιοχή του εξανθήματος, δημιουργούνται μικρές διαβρώσεις και πληγές, αυξάνεται ο κίνδυνος μόλυνσης.

Η ψωρίαση παίρνει γρήγορα μια υποξεία και χρόνια πορεία. Οι υποτροπές αντικαθίστανται από ύφεση, είναι δυνατή η ανεξάρτητη ανάκαμψη ή η μετάβαση στην ενήλικη μορφή της νόσου.

Palmar-πελματιαία ψωρίαση

Αναπτύσσεται σε όσους ασχολούνται με τη σωματική εργασία, συνοδεύεται από έντονο κνησμό και σχεδόν πάντα δημιουργεί επιπλοκές στα νύχια. Υπάρχουν υποείδη:

• πλάκα-ανεμιστήρα σε σχήμα- με μεγάλα στοιχεία στην παλάμη και την πελματιαία επιφάνεια, καλυμμένα με λευκές κλίμακες, που συγχωνεύονται σε πλάκες σε σχήμα ανεμιστήρα, μια τέτοια ψωρίαση στα χέρια είναι πιο συχνή.
• εγκύκλιος- φολιδωτά στοιχεία σε σχήμα δακτυλίου στην επιφάνεια της παλάμης και της πελματιαίας επιφάνειας ·
• καυλιάρης- χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη χονδροειδούς επιθηλίου με το σχηματισμό καλαμποκιού ·

Ένα ξεχωριστό υποείδος είναι η φλυκταινώδης ψωρίαση στις παλάμες και τα πέλματα του Barber. Οι περιοχές κάτω από τους αντίχειρες των άκρων καλύπτονται με κυστίδια και φλύκταινες (με πυώδη περιεχόμενα), εμφανίζεται έντονος κνησμός. Τα αποστήματα συγχωνεύονται και στη συνέχεια στεγνώνουν σχηματίζοντας κρούστες. Αλλού στο σώμα, αναπτύσσονται χαρακτηριστικά ψωριασικά στοιχεία. Η ασθένεια εξαπλώνεται συχνά στα νύχια.

Η ψωρίαση στα πόδια διατηρείται και επιδεινώνεται από κιρσούς, οπότε το εξάνθημα θα είναι κυρίως στην κάτω περιοχή των ποδιών.

Ψωρίαση νυχιών

Η ζημιά στα νύχια μπορεί να είναι ανεξάρτητη ή επιπλοκή. Τυπικά συμπτώματα:

• Μικρά λακκάκια διαφορετικού βάθους εμφανίζονται στην πλάκα των νυχιών. παρόμοιες βλάβες των νυχιών βρίσκονται σε άλλες δερματίτιδες, αλλά σε ψωριασικές βλάβες είναι βαθύτερες και ελαφρώς επώδυνες όταν πιέζονται.
• αυθόρμητος αργός ανώδυνος διαχωρισμός των νυχιών (ονυχόλυση).
• υπογλώσσια αιμορραγία στα νύχια, ειδικά εάν ο ασθενής φοράει σφιχτά παπούτσια.
• τραχειονυχία - θόλωση και ανωμαλίες στην πλάκα των νυχιών. σχηματίζεται κατάθλιψη στη μέση του νυχιού και το καρφί γίνεται σαν κουτάλι (koilonychia).

Μερικές φορές ο περιτοναϊκός κύλινδρος επηρεάζεται με τη μετάβαση της φλεγμονής σε άλλους ιστούς (ψωριασική παρονία).

Ψωρίαση του τριχωτού της κεφαλής

Εδώ, η ασθένεια προχωρά ανεξάρτητα ή ως μέρος μιας γενικής παθολογικής διαδικασίας. Χαρακτηρίζεται από ροή, το σχηματισμό κρούστας σε μέρη ή σε ολόκληρη την επιφάνεια της κεφαλής. Η ανάπτυξη των μαλλιών δεν επηρεάζεται ταυτόχρονα: η ψωρίαση στο κεφάλι δεν επηρεάζει τη λειτουργία των ριζών των μαλλιών. Όμως, η ροή δημιουργεί απειλή μόλυνσης με επακόλουθη βλάβη στα θυλάκια των μαλλιών.

Ρέει σε κύματα, στη συνέχεια υποχωρεί με την εξαφάνιση των φλοιών, στη συνέχεια επιδεινώνεται και συνοδεύεται από έντονο κνησμό, οδηγώντας συχνά τους ασθενείς σε νεύρωση.

Σμηγματορροϊκή ψωρίαση

Η σμηγματόρροια είναι μια κατάσταση που προκαλείται από δυσλειτουργία των δερματικών αδένων που παράγουν σμήγμα. Παράγεται ιξώδες έλαιο, ερεθίζει το δέρμα και συμβάλλει στην ανάπτυξη φλεγμονής - δερματίτιδας.

Η σμηγματορροϊκή ψωρίαση εξαπλώνεται γρήγορα σε ολόκληρο το κεφάλι, καλύπτοντας τη μορφή καπακιού και συνοδεύεται από σοβαρό κνησμό. Στις περιοχές πίσω από το αυτί, μερικές φορές αναπτύσσεται κλάμα και ενώνεται μια λοίμωξη. Το κεφάλι που καλύπτεται με πιτυρίδα και στερεές κρούστες μοιάζει μερικές φορές με ένα ψωριασικό στέμμα.

Ψωρίαση στο πρόσωπο

Συνήθως, η ψωρίαση στο πρόσωπο εντοπίζεται στην περιοχή του ρινοβολικού τριγώνου, στα βλέφαρα, πάνω από τα φρύδια, στις περιοχές πίσω από το αυτί. Τα συντηγμένα στοιχεία του εξανθήματος σχηματίζουν μεγάλες περιοχές ερυθρότητας και πρήξιμο. Εάν υπάρχει δυσλειτουργία των σμηγματογόνων αδένων, η διαδικασία συχνά συνοδεύεται από κλάμα, κρούστα και αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης.

Ψωρίαση στα γεννητικά όργανα

Αυτή δεν είναι μια μεμονωμένη διαδικασία. Ταυτόχρονα με την ήττα των γεννητικών οργάνων, υπάρχουν χαρακτηριστικά ψωριασικά εξανθήματα σε όλο το σώμα, οπότε δεν είναι δύσκολο να εντοπιστεί η ασθένεια.

Η ψωρίαση στο πέος στους άνδρες και στα χείλη majora στις γυναίκες, καθώς και στις γειτονικές περιοχές του δέρματος, εκδηλώνεται με τη μορφή ωοειδούς, ροζ φολιδωτών βλατίδων ελαφρώς υψωμένων πάνω από το δέρμα. Δεν υπάρχει σχεδόν φαγούρα. Μερικές φορές η διαδικασία εξαπλώνεται στους βλεννογόνους και μοιάζει με αιδοιοκολπίτιδα στις γυναίκες και βαλνοποστίτιδα στους άνδρες.

Άτυπα ψωριασικά εξανθήματα μπορούν να παρατηρηθούν σε παχύσαρκα άτομα σε πτυχές που βρίσκονται δίπλα στα γεννητικά όργανα (βουβωνική, ενδογλουτιαία). Εδώ σχηματίζονται περιοχές με έντονο κόκκινο χρώμα με επιφάνεια που μοιάζει με καθρέφτη χωρίς σημάδια απολέπισης λόγω συνεχούς διαβροχής.

Ποιος είναι ο κίνδυνος της ψωρίασης και εάν πρέπει να αντιμετωπιστεί

Ο κίνδυνος είναι ότι η ψωρίαση μπορεί να λάβει μια διαδεδομένη σοβαρή μορφή, τα εξανθήματα θα καταλάβουν περισσότερο από το 10% του κομματιού. Αυτό το στάδιο της νόσου είναι δύσκολο, υποτροπιάζει, τα στοιχεία του εξανθήματος τραυματίζονται και βρέχονται, συχνά συνδέεται μια λοίμωξη. Μόνο με την πάροδο του χρόνου η θεραπεία της ψωρίασης μπορεί να σταματήσει τη διαδικασία της εξάπλωσής της.

Μερικές φορές η ασθένεια περιπλέκεται από φλεγμονή στις αρθρώσεις με το σχηματισμό ψωριασικής αρθρίτιδας, κατά της οποίας η λειτουργία των αρθρώσεων μπορεί να επηρεαστεί σημαντικά.

Στο πλαίσιο μιας συστηματικής αυτοάνοσης διαδικασίας, η οποία έχει σημαντική επίδραση στην κατάσταση του ασθενούς, συχνά αναπτύσσονται άλλες αυτοάνοσες ασθένειες (ρευματοειδής αρθρίτιδα, ορισμένοι τύποι αρθρώσεων, νόσος του Crohn κ. λπ. ), καθώς και σοβαρή καρδιαγγειακή παθολογία, ασθένειες του πεπτικό σύστημα, νευρολογικές αντιδράσεις.

Εάν δεν ξεκινήσετε εγκαίρως τη θεραπεία της ψωρίασης, η κατάσταση του ασθενούς θα επιδεινωθεί δραματικά και θα οδηγήσει σε αναπηρία.

Υπάρχει επίσης μια επιπλοκή όπως η ψωριασική ερυθροδερμία, η οποία αναπτύσσεται με ακατάλληλη ή ανεπαρκή θεραπεία της ψωρίασης, καθώς και όταν εκτίθενται διάφοροι ερεθιστικοί παράγοντες στο φλεγμονώδες δέρμα. Το δέρμα αποκτά ένα λαμπερό ροζ χρώμα με σαφή οριοθέτηση των προσβεβλημένων περιοχών από υγιείς, μικρές και μεγάλες ελαστικές απολέπιση. Ένας τέτοιος ασθενής απαιτεί επείγουσα ιατρική βοήθεια.

Αντιμετωπίζεται η ψωρίαση;

Ναι, και με επιτυχία, αλλά δεν είναι εγγυημένη η πλήρης ανάκτηση.

Μέθοδοι θεραπείας

Η αυτοάνοση φλεγμονή απαιτεί ξεχωριστά επιλεγμένη σύνθετη θεραπεία, αλλαγές στον τρόπο ζωής, τη διατροφή και την εξάλειψη όλων των κακών συνηθειών. Η σύγχρονη ιατρική έχει προτείνει τρεις βασικές αρχές για την επιτυχή θεραπεία της ψωρίασης:

• αυστηρή τήρηση των αλγορίθμων για τη συνταγογραφούμενη θεραπεία ·
• τακτική παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας ·
• έγκαιρη διόρθωση της συνταγογραφούμενης θεραπείας με ανεπαρκή αποτελεσματικότητα.

Διατροφή για ψωρίαση

Δεν υπάρχει ειδική διατροφή για την ψωρίαση, αλλά η διατροφή έχει μεγάλη σημασία. Επομένως, όταν συνταγογραφείται μια περίπλοκη θεραπεία, δίνονται απαραίτητα συστάσεις για τη διατροφή:

• Προσδιορίστε αυξημένη ευαισθησία του σώματος σε ορισμένα τρόφιμα και αποκλείστε τα από τη διατροφή.
• προτιμήστε φρέσκα λαχανικά, μη όξινα φρούτα και μούρα, βραστό και ψημένο άπαχο κρέας, πιείτε περισσότερο.
• τι να μην τρώτε με ψωρίαση:
  1. προϊόντα που περιέχουν αιθέρια έλαια - κρεμμύδια, σκόρδο, ραπανάκια.
  2. ποτά που περιέχουν καφεΐνη (συμπυκνωμένο τσάι, καφές), αλκοόλ.
  3. όλα είναι πιο αλατισμένα, ξινά και γλυκά, πλούσια.
  4. προϊόντα που προάγουν την ευαισθητοποίηση (αλλεργιοποίηση) του σώματος - πορτοκαλί φρούτα, μέλι, ξηροί καρποί, κακάο, αυγά.
  5. μην τρώτε λιπαρά ζωικά προϊόντα.

Διατροφή Pegano για ψωρίαση

Αυτή η διατροφή αναπτύχθηκε από τον Αμερικανό ιατρό John Pegano, αλλά δεν έχει βρει επίσημη ιατρική αναγνώριση. Η αρχή της οικοδόμησης της δίαιτας Pegano για ψωρίαση σχετίζεται με την αλκαλοποίηση του σώματος επιλέγοντας τη σωστή διατροφή. Σύμφωνα με αυτήν την αρχή, όλα τα προϊόντα χωρίζονται σε:

• αλκαλικό σχηματισμό (δύο τρίτα στην καθημερινή διατροφή) - μη όξινα μείγματα φρούτων και μούρων και χυμοί, λαχανικά (εξαιρούνται εκείνα που προκαλούν αυξημένο σχηματισμό αερίων).
• σχηματισμός οξέος (το ένα τρίτο της διατροφής) - κρέας, ψάρι, γαλακτοκομικά προϊόντα, φασόλια, μπιζέλια, πατάτες, δημητριακά, γλυκά και αρτοσκευάσματα.

Συνιστάται στους ασθενείς να πίνουν μεταλλικό νερό χωρίς αέριο, πόσιμο νερό έως 1, 5 λίτρα την ημέρα, καθώς και άλλα υγρά που πίνουν (κομπόστες, χυμούς κ. λπ. )

Φαρμακευτική θεραπεία

Η ήπια ψωρίαση αντιμετωπίζεται με τοπικά φάρμακα. Οι σοβαρές και ταχέως εξελισσόμενες μορφές της νόσου αντιμετωπίζονται κυρίως σε νοσοκομειακό περιβάλλον με συνταγή φαρμάκων γενικής (συστημικής) δράσης.

Εξωτερική θεραπεία ψωρίασης

Το φάρμακο επιλέγεται από δερματολόγο. Για την ψωρίαση vulgaris με στεγνές πλάκες συστολής, οι αλοιφές είναι κατάλληλες, εάν αναπτυχθεί ροή (με σμηγματορροϊκό), τότε χρησιμοποιούνται κρέμες και φαρμακευτικά διαλύματα. Προκειμένου να αποφευχθεί η αντίσταση (αντίσταση) του οργανισμού σε ένα συγκεκριμένο φάρμακο, αλλάζει με την πάροδο του χρόνου.

Στο οξύ (προοδευτικό) στάδιο, πραγματοποιείται η ακόλουθη εξωτερική θεραπεία:

• παράγοντες που έχουν μαλακτικό αποτέλεσμα - βορικός βαζελίνη, 2% αλοιφή σαλικυλίου.
• αποτελεσματικές μη ορμονικές αλοιφές για ψωρίαση που περιέχει ενεργοποιημένο πυροθειονικό ψευδάργυρο. καταστέλλουν τη λοίμωξη και έχουν κυτταροστατική δράση (καταστολή του πολλαπλασιασμού των ιστών).
• εξωτερικοί παράγοντες που περιέχουν γλυκοκορτικοστεροειδείς ορμόνες (GCS).
• συνδυασμένο παράγοντα με καλσιποτριόλη (ανάλογο βιταμίνης D3) και κορτικοστεροειδή βηταμεθαζόνη ·καταστέλλει τέλεια τη φλεγμονώδη διαδικασία.

Εξωτερική θεραπεία της ψωρίασης στο στάσιμο στάδιο:

• αλοιφές που διαλύουν κλίμακες (κερατολυτικές) και έχουν αντιφλεγμονώδη δράση - 5% ναφθαλάνη, βόριο-ναφθαλάνη, πίσσα-ναφθαλίνη ·
• κορτικοστεροειδή φάρμακα.

Εξωτερική θεραπεία της ψωρίασης στο στάδιο της επίλυσης:

• τις ίδιες κερατολυτικές αλοιφές, αλλά σε υψηλότερη συγκέντρωση: αλοιφές πίσσας-ναφθαλάνης 10%.
• αλοιφές με βάση ανάλογα της βιταμίνης D3 - εντός 6 - 8 εβδομάδων. καταστέλλει τη φλεγμονώδη διαδικασία και το ξεφλούδισμα του εξανθήματος.

Για τη θεραπεία της ψωρίασης των νυχιών, χρησιμοποιούνται ειδικά βερνίκια που καταστέλλουν την ανάπτυξη της παθολογικής διαδικασίας. Συνιστάται να αντιμετωπίζετε περιγλωσσικά φάλαγγες με ενυδατικές πηκτές.

Συστηματική θεραπεία της ψωρίασης

• φάρμακα που ανακουφίζουν τη φλεγμονή και τοξικότητα - χλωριούχο ασβέστιο, θειοθειικό νάτριο, μοναδιόλη με τη μορφή ενέσεων.
• δισκία για ψωρίαση, τα οποία καταστέλλουν τις διαδικασίες πολλαπλασιασμού (πολλαπλασιασμός επιθηλιακών κυττάρων) - κυτταροστατικά που καταστέλλουν τη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος, ανάλογα της βιταμίνης Α, κορτικοστεροειδείς ορμόνες.
• βιολογικοί παράγοντες που περιέχουν ανθρώπινα μονοκλωνικά αντισώματα της τάξης IgG, που δρουν σε ορισμένους δεσμούς φλεγμονής με καταστολή της σύνθεσης κυτοκινώνείναι ένα πολύ αποτελεσματικό σύγχρονο φάρμακο που χορηγείται με ένεση.
• Οι βιταμίνες για την ψωρίαση βοηθούν στην αποκατάσταση του μεταβολισμού και της κερατινοποίησης των επιθηλιακών κυττάρων. οι γιατροί συνταγογραφούν βιταμίνες A, E, D3, ομάδα Β.

Λαϊκές θεραπείες για την ψωρίαση

Οποιαδήποτε θεραπεία για την ψωρίαση, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης λαϊκών θεραπειών, μπορεί να συνταγογραφηθεί μόνο από γιατρό. Η αυτοθεραπεία μπορεί να οδηγήσει στο αντίθετο αποτέλεσμα: η εξάπλωση της νόσου.

Ως μέρος της σύνθετης θεραπείας, μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι ακόλουθες μέθοδοι:

• γράσο- προϊόν μεταποίησης βιομηχανικών ελαίων ·για να προετοιμάσετε την αλοιφή, πρέπει να αγοράσετε ένα ιατρικό στερεό λάδι σε φαρμακείο. συνταγή: σε 0, 5 κιλά στερεού ελαίου, προσθέστε 50 g μέλι και μισή συσκευασία κρέμας μωρού. οι διαδικασίες πραγματοποιούνται καθημερινά. στο φαρμακείο, μπορείτε να αγοράσετε έτοιμα παρασκευάσματα με βάση τη στερεόλη.
• μαγειρική σόδα- μια λαϊκή θεραπεία για την ψωρίαση, η οποία βοηθά στον καθαρισμό των φλοιών, ανακουφίζει από τον κνησμό. συνταγή για εφαρμογές σόδας: πάρτε 60 g σόδας, διαλύστε σε 0, 5 λίτρα νερού, βυθίστε ένα πανί γάζας στο διάλυμα, διπλώστε το σε πολλά στρώματα και εφαρμόστε σε η βλάβη για 20 λεπτά. μετά τη διαδικασία, λεκέστε το δέρμα και εφαρμόστε οποιαδήποτε μαλακτική αλοιφή σε αυτό. η θεραπεία της ψωρίασης με σόδα πραγματοποιείται μία φορά την ημέρα.
• μούμια- έχει έντονη αντιφλεγμονώδη δράση, ανακουφίζει καλά από τον κνησμό. μπορεί να λαμβάνεται από το στόμα μία φορά την ημέρα, 0, 2 g για δύο εβδομάδες. Η εξωτερική θεραπεία πραγματοποιείται με διάλυμα μούμιας. εφαρμόζεται σε ξηρές φαγούρες πλάκες δύο φορές την ημέρα. η θεραπεία της ψωρίασης στο κεφάλι πραγματοποιείται με έκπλυση του τριχωτού της κεφαλής με διάλυμα μούμιας μετά το πλύσιμο.
• θαλασσινό αλάτι- ανακουφίζει από τη φλεγμονή, τον κνησμό. λουτρά με θαλασσινό αλάτι: πάρτε 1 κιλό αλάτι, αραιώστε σε δύο λίτρα νερό και προσθέστε στο μπάνιο. κάντε μπάνιο για 15 λεπτά και στη συνέχεια ξεπλύνετε το διάλυμα κάτω από ένα ζεστό ντους, λερώστε το σώμα με μια πετσέτα και απλώστε μια μαλακτική αλοιφή. θεραπεύστε την ψωρίαση με λουτρά όχι περισσότερο από δύο φορές την εβδομάδα.
• πηλός- έχει έντονο καθαριστικό αποτέλεσμα, που απορροφά τις επιφανειακές τοξίνες που σχηματίζονται ως αποτέλεσμα φλεγμονής και ακατάλληλου μεταβολισμού, βοηθά να στεγνώσει, να εξαλείψει τις κρούστες και τον κνησμό. μπορείτε να πάρετε οποιοδήποτε άργιλο, αλλά είναι καλύτερο να αγοράσετε μπλε πηλό σε ένα φαρμακείο. κομμάτια αργίλου πρέπει να στεγνώσουν καλά, να σπάσουν με ένα σφυρί, να αραιωθούν με νερό και να αφεθούν να παραμείνουν για αρκετές ώρες. βάλτε τον προκύπτοντα άργιλο που μοιάζει με πλάκα σε μια χαρτοπετσέτα (πάχους έως 3 cm) και απλώστε στις εστίες φλεγμονής για τρεις ώρες. για τη θεραπεία της ψωρίασης με πηλό κάθε δεύτερη μέρα.

Σημαντικό: η θεραπεία της ψωρίασης στο σπίτι με λαϊκές θεραπείες πρέπει να γίνεται με προσοχή και αυστηρά σύμφωνα με τη συνταγή του γιατρού. Μια τέτοια θεραπεία θα βοηθήσει έναν ασθενή, ενώ σε έναν άλλο μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση και ταχεία εξάπλωση της φλεγμονής. Επομένως, εάν, στο πλαίσιο της θεραπείας, η κατάσταση του ασθενούς έχει επιδεινωθεί, είναι απαραίτητο να την σταματήσετε αμέσως και να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.

Οικιακή θεραπεία για ψωρίαση

Κατά τη θεραπεία της ψωρίασης στο σπίτι, είναι σημαντικό να ακολουθείτε διατροφικές συστάσεις, να ακολουθείτε έναν υγιεινό τρόπο ζωής, να αποκλείετε τις κακές συνήθειες και να ακολουθείτε αυστηρά όλες τις συνταγές ενός δερματολόγου.

Πώς να θεραπεύσετε την ψωρίαση στο σπίτι; Μερικοί ασθενείς προσπαθούν να καθαριστούν από τοξίνες και τοξίνες χρησιμοποιώντας κάθε είδους μη συμβατικές μεθόδους (κλύσματα, κ. λπ. ). Αυτό μπορεί να δώσει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα: η εργασία του πεπτικού σωλήνα θα διαταραχθεί και θα ξεκινήσει μια επιδείνωση. Η σύγχρονη ιατρική αναγνωρίζει τον καθαρισμό του σώματος με τη σωστή διατροφή και την απαλλαγή από τις κακές συνήθειες.

Είναι σημαντικό να ακολουθήσετε όλες τις συνταγές του γιατρού και να δώσετε προσοχή στον τρόπο λειτουργίας της συνταγογραφούμενης θεραπείας. Εάν δεν είναι αρκετά αποτελεσματική, ο γιατρός θα αντικαταστήσει τη θεραπεία, επιτυγχάνοντας το μέγιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα.